بــرگرد که بـعد از تــو نــگاهم نـــگران است

چـون بــرگ درختی که پریشان خــزان است

دیــدار تــو عــید است ولــی حــال و هـــوایم

مــــانند شــــب آخـــر مـــاه رمـــضان اســـت