شعری زیبا از سید امیرحسین میرحسینی

نمي دانم چه هستم ، كيستم ، خلق

من اين ده روز آدم نيستم ، خلق

من اين ده روز را دنبال نورم

من اين ده روز در فكر ظهورم

من اين ده روز را لايق ترينم

مدد گر حق كند عاشق ترينم ( . . . )

من اين ده روز را دنبال يارم

اگر آرام اما بي قرارم

من اين ده روز را عيار هستم

طنابم ، پايه هستم ، دار هستم

من اين ده روز را با يار هستم

من اين ده روز پرچم دار هستم

بر اين ده روز من اميد دارم

حساب هرچه را گوييد دارم ( . . . )

من اين ده روز را گم كرده بودم

خودم را باطل خم كرده بودم

اگر ثابت شود من مرد مردم

در اين ده روز بايد بازگردم

بيا ده روز با خم باش سيد

بيا ده روز را گم باش سيد

بيا ده روز عاشق باش و صادق

بيا يك رنگ شو مثل شقايق

بيا ده روز مانند صدف باش

به دنبال شه خود در نجف باش

خدا اشك روان داده به جويت

به پيش خلق داده آبرويت

به عشق مادرت دنيا چكيده

تو را از سلب زهرا آفريده

خزان طي شد دگر فصل حصول است

دگر هنگام باران و نزول است ( . . . )

تمام روزها پر شور و شين است

تمام روزها روز " حسين " است