پیرمرد: دلت گرفته؟

سرباز: آره

پیرمرد: دل همه میگیره، دل داشته باشی میگیره دیگه، اصلا دلی که نگیره دل نیست...

یا رفیق من لا رفیق له

میخوای یه راهی بهت یاد بدم دلت وا بشه؟ مثل من چشمات و ببند ... د ببند دیگه...

چی می بینی؟!

سرباز: هیچ کس

پیرمرد: هیچ کس قشنگه دیگه ... هیچ کس همه کسه، همه کس هیچ کسه ...!

امیر المومنین علی علیه السلام:

یاد خدا عقل را آرامش می دهد، دل را روشن می کند و رحمت او را فرود می آورد.

چو بستی در بروی من به کوی صبر رو کردم
چو درمانم نبخشیدی به درد خویش خو کردم

چرا رو در تو آرم من که خود را گم کنم در تو
به خود باز آمدم نقش تو در خود جستجو کردم

خیالت ساده دل تر بود و با ما از تو یک رو تر
من اینها هر دو با آئینه دل روبرو کردم

فشردم باهمه مستی به دل سنگ صبوری را
زحال گریه پنهان حکایت با سبو کردم

فرود آ ای عزیز دل که من از نقش غیر تو
سرای دیده با اشک ندامت شست و شو کردم

صفائی بود دیشب با خیالت خلوت ما را
ولی من باز پنهانی تو را هم آرزو کردم

ازین پس شهریارا ما و از مردم رمیدنها
که من پیوند خاطر با غزالی مشک مو کر

در هـــوس خیـــال او ...

همچو خیال گشته ام ...

اوست گرفته شهر دل ...

من به کجا سفر برم ..؟!

من یکـ دخترمــ
وقتےخسته امـ
وقتےکلافه امـ
وقتےدل تنگمـ
بشقابـ هارانمےشکنمـ
شیشه هارانمےشکنمـ
غرورتـ رانمےشکنمـ
دلتـ رانمےشکنمـ
دراین خستگےهـا
زورمـ به تنها چیزےکه مےرسد،این بغض لعنتےستــ

بـَعضـے وَפֿــتـآ بـآیـَـכتـَنهـآ بـآشـے ، تَنهـآـے ِ تَنهـآ ….

هـے آهَنـگــ گوشـ بــכے ، فِکــ ڪـُـنـے، هَمــہ چیـو بـریزـے تـُوפֿــوכتـــ …

تـآ مـَرز ِ اِنفجـآر بـرـے ….

اونـوَפֿــכر ِ اُتـآقـ ُ بـآز ڪـُـنے ُ بـآ هَمـوטּلـَبـפֿـَـنـכمـَسـפֿــَرــہ ـے هَمیشگـے

وـآنِــموכڪـُـنـے ڪـہ هَمــہ چےפֿــوبــہ ..!!

ﯾﻪ ﻭﺍﻗﻌﻴﺘﻪ
ﻧﻤﻴﺸﻪ ﺍﺯﺵ ﮔﺬﺷﺖ ،
ﺩﻧﯿﺎﯼ ﺩﺧﺘــــﺮﺍ
ﭘُﺮِ ﺍﺯ ﻏُﺼﻪ ﻫﺎﯼِ ﯾﻮﺍشکیه…..
╚════ೋღ❤ღೋ════╝

حواست هست خدا؟

صدای هق هق گریه هام... از گلویی میاد که تو گفتی از رگش به من نزدیک تری!

حواست هست خدا؟

هر وقت صدای شکستن خودمو شنیدم... گفتم باشه، منم خدایی دارم.

حواست هست خدا؟

از بچگی تا الان هر وقت زمین خوردم و به سختی پاشدم یه جمله شنیدم: غصه نخور، خدا بزرگه.

حواست هست خدا؟ حواست هست هر روز باهات درد و دل میکنم؟ حواست هست غصه هام داره سنگینی میکنه؟ حواست هست خیلی وقته چشام بارونیه؟ حواست هست نفس کم آووردم؟ خدایا نفس میخوام... خوشی میخوام... زندگی میخوام... خدایا یه خنده از ته دل میخوام...

وقتی گناهِ شهر مرا از تو دور کرد

باید برات کرب و بلا جفت و جور کرد

صد بار عقل از سر من رفت، چون نسیم

از سوی کربلای تو یک بار عبور کرد

چشمی نمانده است تماشا کنم تو را

این دیده را فراق حریم تو کور کرد

از لطف مادری است نمک گیرتان شدم

با اشک روضه کامِ مرا هم که شور کرد...

...گاهی ز کوفه گفت، گهی ازمدینه گفت

با قصه های روضه مرا با شعور کرد

آباد باد خانه ی آن ذاکری که با

یک یا حسین، قلب مرا غرق نور کرد

دیدم میان هروله از من جوان تر است

پیری که خاطرات حرم را مرور کرد

واحد، زمینه، روضه و منبر به جای خود

باید تمام، مجلستان را به شور کرد

"لطفی که کرده ای تو به من مادرم نکرد"

لطفی فرای آنچه سلیمان به مور کرد

اصلا دخیل شاه خراسان شویم تا...

... شاید جواز کرب و بلا را صدور کرد

ان کنت باکیا لشی ء فابک الحسین

چند جمله مقتل است، به ذهنم خطور کرد

من یک سوال دارم و آن هم چرا دگر

باید که نعل تازه به پای ستور کرد؟!

هر اسب چهار نعل و هر اسب هم دوبار

هشتاد نعل تازه ز جسمت عبور کرد!!!

با اشک روضه، منتقمش را صدا بزن

شاید به حرمت غم عظمی ظهور کرد

محمد جواد شیرازی